Kastanjes

Ik keek op facebook naar nieuwe berichten en kwam Andrea Bleeker tegen. Andrea vertelt veel over kruiden en hun geheimen en daar ben ik in geïnteresseerd. Het ging dit keer over de kastanje. Daar heb je drie soorten van en de witte is geneeskrachtig. Wie meer wil weten: https://www.youtube.com/watch?v=xzvsBReo6ds voor informatie.

Wat mijn bijzondere aandacht trok in haar verhaal was, dat je de kastanje in je broekzak kan doen en dat helpt tegen pijn in de rug De kastanje is glimmend en wanneer hij dof wordt dan moet je hem in de maneschijn in een grasveld leggen en dan laadt hij weer op om zijn pijnstillende werking te doen.

Dit verhaal boeide mij omdat het weinig moeite kost. Het enige probleem is dat ik geen grasveld heb, maar die is wel te vinden in mijn buurt. Maar waar vind ik nou de juiste kastanjeboom? Na enig zoeken op internet kwam ik een site tegen “Wildplukwijzer” waar alle kastanjebomen van Nederland op staan (zoeken bij tamme kastanje) en tot mijn vreugde vond ik er eentje bij de kinderboerderij. Dus na mijn ontbijt en douche ging ik op de fiets naar de kinderboerderij, die op maandag gesloten was en het was maandag toen ik er naartoe fietste. Gelukkig bracht een medewerker vuil naar buiten en ik vroeg hem of er een kastanjeboom in de kinderboerderij was en zo ja, of ik dan twee kastanjes mocht rapen. De aardige man zei dat hij wel eens kastanjes op de grond had zien liggen, maar dat hij niet wist waar, dus hij ging me voor naar een hoge boom, waar geen kastanjes onder lagen. Hij liep de boerderij rond, onderweg bij andere medewerkers, vragend naar kastanjebomen. Binnen korte tijd liepen zeven medewerkers te zoeken naar de kastanjeboom die, had ik verteld, volgens internet op hun boerderij moest staan. De achtste medewerker wist uiteindelijk de boom te vinden en met de hele groep liepen we naar de boom toe, waar helemaal niets, maar dan ook niets, van kastanjes te vinden was. “Normaliter stikt het hier van de gevallen kastanjes”, sprak de man, “maar ja, het is net Haloween geweest en die kinderen …". Hij zag nog een vruchtje, een heel kleintje, hangen, sprong een paar keer omhoog en had het toen te pakken. Hij gaf het aan mij en zei:

“Sorry … maar waarvoor heb je kastanjes nodig?".

“Die wil ik in mijn broekzak doen “.

“Je broekzak?” herhaalde de man ongelovig “waarom zou jij die in je broekzak doen?".

“Tegen pijn in me rug” zei ik naar waarheid “dat las ik ergens”.

Er begonnen medewerkers, die mee gelopen waren op zoek naar de kastanjeboom, te lachen.

Er kwam nog een medewerker aangelopen die nieuwsgierig vroeg wat wij daar allemaal aan het doen waren en waarom er gelachen werd.

“Hij zoekt kastanjes” zei iemand lachend naar mij wijzend “voor pijn in z'n rug”.

“Ja … die kastanjes zijn er niet meer... Haloween “zei de man en zijn hand in zijn broekzak stekend “hier heb je een paar kastanjes. Ik heb ook pijn in mijn rug” en hij gaf me drie grote kastanjes “het helpt echt”. Er werd weer gelachen, maar het klonk anders.

De kastanjes waren wat dof, maar ik bedankte de man uitbundig en ook de andere medewerkers. Ik begon maar niet over die maneschijn en het grasveldje en hoe je kastanjes weer kon opladen. Dat wil ik eerst uitproberen en ik weet ook niet zeker of dit wel de juiste kastanjes zijn. En ik was een beetje bang of ze weer net als de eerste keer zouden lachen.

Reacties: hermanuszweye@gmail.com